เล่าเรื่องเมืองฝรั่งเศส ตอนที่ 21

การเข้า"ผับ"และ"บาร์"

เมื่อคนฝรั่งเศสนัดกันว่าคืนนี้จะออกไปเที่ยว โดยทั่วไปเขามักรวมพลเพื่อกินอาหารเย็นกันก่อน เรียกว่า un before ( เอิง บีฟอ ) อาหารเย็นที่ว่านี้ เขาจะทำกินเองง่ายๆที่บ้านคนใดคนหนึ่ง หรือ ซื้อพวกพิซซ่าแช่แข็งมาอุ่นกิน จากนั้นค่อยออกเดินจากบ้านประมาณ 21.30 เพื่อไปยัง " บาร์ "

ที่บาร์นั้น บางแห่งมีชั้นเดียว บางแห่งมีสองชั้น แต่ทุกแห่งเป็นระบบ self service เหมือนกันหมด แบบเดียวกับที่เราเข้าตามร้าน fast food คือ เราต้องต่อแถวเพื่อซื้อเครื่องดื่มที่เคาน์เตอร์ด้านหน้า แล้วค่อยเดินเข้าไปเลือกโต๊ะนั่งตามอัธยาศัย ไม่มีการที่พนักงานเสิร์ฟเดินมารับออเดอร์ที่โต๊ะเรา

เครื่องดื่มที่คนฝรั่งเศสนิยมสั่งตามบาร์ คือ เบียร์ ได้แก่
1. เบียร์สดแบบธรรมดาที่กดออกจากเครื่อง คุณภาพไม่ค่อยดีนัก ราคาประมาณ 3 ยูโร เขาจะเสิร์ฟในแก้วพลาสติก
2. เบียร์ Desperados มีผสมของแอลกอฮอล์จากประเทศแม๊กซิโกชื่อ tequila ตามปกติแล้ว หากเราดื่ม tequila เพียวๆ เราจะต้องอมเนื้อมะนาวสดไว้ในปาก แล้วค่อยดื่ม tequila พร้อมมะนาว จากนั้นให้ทาเกลือที่มือ และเลียกินเกลือตามเข้าไป ทำให้เมื่อเราสั่งเบียร์ Desperados ที่บาร์ เขาจะฝานมะนาวสดชิ้นเล็กๆวางไว้บนปากขวด เราก็ดันมะนาวนั้นลงในขวดแล้วค่อยดื่ม
3. Monaco เป็นเครื่องดื่มที่ผู้หญิงส่วนใหญ่จะสั่ง มีส่วนผสมของน้ำมะนาว น้ำทับทิม และเบียร์ ทำให้สีของน้ำออกเป็นสีชมพู

หากท่านไม่ดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ ท่านก็สามารถสั่งน้ำอัดลมแทนได้ แต่ตามบาร์ทั่วไป จะไม่ค่อยขายน้ำผลไม้คั้นสด นอกจากนี้ จะไม่มีการขายอาหารใดๆทั้งสิ้น คนฝรั่งเศสไม่มีการกินกับแกล้มคู่กับเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ เขาดื่มแค่เครื่องดื่มล้วนๆ ซึ่งเขาก็รู้ว่ามันไม่ดีต่อสุขภาพ ความจริงควรจะกินของกินเล่นไปด้วยเพื่อละลายความเข้มข้นของแอลกอฮอล์ในเส้นเลือด แต่เนื่องจากเป็นธรรมเนียมปฎิบัติของบาร์ เขาจึงได้แต่นั่งดื่มและพูดคุยกัน

บรรยากาศใน " บาร์ " นั้นค่อนข้างสงบ ต่างคนต่างนั่งคุยกันเป็นกลุ่มที่โต๊ะของตัวเอง ถึงแม้ว่าเสียงเพลงจะดัง แต่ก็ไม่ได้ดังมากจนเป็นอุปสรรคในการพูดคุย และลูกค้าก็สามารถเลื่อนโต๊ะ ยกเก้าอี้ เพื่อเคลียร์บางมุมของร้านให้โล่งเพื่อใช้เป็นลานเต้นได้ตามสะดวก

เวลาเปิดของ " บาร์ " คือ ประมาณ 19.30 เป็นต้นไป คนส่วนใหญ่จะทยอยเข้าบาร์หลัง 22.00 กฎหมายระบุให้บาร์ทุกแห่งปิดเวลา 02.00 หากคนฝรั่งเศสยังอยากสนุกกันต่อ เขาก็ย้ายไป " ผับ "

ระบบการเข้า " ผับ " ของฝรั่งเศสมี 2 แบบ คือ แบบแรก เราต้องเสียค่าเข้า 10-15 ยูโร และส่วนมากค่าเข้าของผู้ชายจะแพงกว่าผู้หญิง พอเราเสียค่าเข้าแล้ว เราจะสั่งเครื่องดื่มข้างในหรือไม่สั่งก็ได้ เพราะราคาเครื่องดื่มในผับจะแพงกว่าในบาร์มาก ดังนั้นวัยรุ่นฝรั่งเศสส่วนหนึ่งจะใช้วิธีว่า ยอมเสียแค่ค่าเข้า แต่พอเข้าไปแล้วก็ขอน้ำเปล่าเป็นเหยือกกินฟรี หากทางร้านไม่ให้ เขาก็เข้าไปกินน้ำจากก๊อกในห้องน้ำแทน เพราะน้ำประปาที่ฝรั่งเศสกินได้ ปลอดภัย

แบบที่สอง คือ ผับที่ไม่คิดค่าเข้า แต่ตอนเราเดินผ่านประตูเข้าไป พนักงานจะแจกคูปอง 1 ใบ/คน เราจะต้องถูกบังคับให้ซื้อเครื่องดื่มด้านใน เพื่อแลกกับการที่พนักงานจะปั๊มตัวแสตมป์บนคูปองนั้นให้เรา เราถึงจะมีสิทธิ์ออกจากผับได้ ถ้าเราไม่มีตัวแสตมป์บนคูปอง พนักงานตรวจที่ประตูขาออกจะไม่อนุญาตให้เราออก

บรรยากาศใน " ผับ " จะต่างจากบาร์ เพราะมีโต๊ะเก้าอี้ให้นั่งน้อยมาก ส่วนใหญ่ทุกคนต้องยืนเต้นกัน คนแน่นตลอด เบียดเสียดกัน และเสียงเพลงจะดังกว่าที่บาร์มากๆ แต่สิ่งที่เหมือนกัน คือ ไม่มีกับแกล้มหรืออาหารใดๆขาย

เวลาเปิดของ " ผับ " คือ ประมาณ 23.30 เป็นต้นไป และกฎหมายระบุให้ผับปิดเวลา 06.00 ดังนั้นเมื่อคนฝรั่งเศสออกจากผับเพื่อกลับบ้านตอนรุ่งสาง เขามักจะถือเป็นธรรมเนียมปฎิบัติว่า ต้องแวะซื้อครัวซองร้อนๆที่ร้านขายขนมปังเพื่อเอากลับไปกินเป็นอาหารเช้าที่บ้าน แล้วค่อยเข้านอน